പൊന്മുടിയിലേയ്ക്കൊരു യാത്ര

കുറച്ചു പഴയ ഒരു യാത്രയുടെ ഓര്‍മയാണ്. ചെറിയ ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മയിലില്ല. എങ്കിലും പരമാവധി കൃത്യമായി എഴുതാന്‍ ശ്രമിക്കാം. 

          ഡിഗ്രിയുടെ ഫൈനല്‍ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ എന്നാ വ്യാജേന തിരുവനന്തപുരത്തു താമസിക്കുന്ന കാലം. കാലം ഏതാണ്ട് 2005 ഏപ്രില്‍ മാസമായിട്ടു വരും. ഞങ്ങള്‍ തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്നു നെടുമങ്ങാട് റൂട്ടില്‍ ഏകദേശം  പതിമൂന്നു കിലോമീറ്റര്‍ അകലെയുള്ള കരകുളം എന്ന സ്ഥലത്തുള്ള കെല്‍ട്രോണ്‍ എന്ന കേരളാ ഗവണ്മെന്റ് സ്ഥാപനത്തിലാണ് പ്രോജക്ടിനായി പോയത്. അവിടെ കെല്‍ട്രോണിന്റെ തൊട്ടടുത്തു തന്നെയുള്ള ഒരു കെട്ടിടത്തിലാണ് താമസം. ഞങ്ങളുടെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ ഭക്ഷണം, വിശ്രമം, ഉറക്കം, പിന്നെയും വിശ്രമം, ചീട്ടുകളി, വീണ്ടും വിശ്രമം എന്നീ ക്രമത്തിലാണ്. അത് വളരെ ഭംഗിയായി ഞങ്ങള്‍ നിര്‍വഹിച്ചു പോന്നു. 

          അങ്ങനെയിരുന്ന ഒരു ദിവസമാണ് ആര്‍ക്കോ പെട്ടെന്നു ബോധോദയം ഉണ്ടായത് നമ്മള്‍ ഇങ്ങനെ പഠിച്ചു മാത്രം ജീവിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല, ഇടക്കൊക്കെ എന്തെങ്കിലും എന്റര്‍ടൈന്‍മെന്റ് കൂടി വേണം. അല്ലെങ്കില്‍ അവസാനം വല്ല ഭ്രാന്തും പിടിപെടാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട് എന്ന്. ഉടന്‍ തന്നെ എല്ലാവരും വട്ടം കൂടിയിരുന്നു ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എന്തുതരത്തിലുള്ള എന്റര്‍ടൈന്‍മെന്റ് ആണ് ഏറ്റവും നല്ലതെന്ന്. അവസാനം അതൊരു  യാത്രയാണെങ്കില്‍ വളരെ നന്നായിരിക്കും എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു.ഒരു തീരുമാനം എടുത്താല്‍ പിന്നെ ഒട്ടും വൈകാതെ അത് നടപ്പിലാക്കണം എന്ന നിര്‍ബ്ബന്ധം ഉള്ളവരാണ് ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും. യാത്ര  എങ്ങോട്ടാവണം എന്നതിനെപ്പറ്റിയായി പിന്നത്തെ ചര്‍ച്ച. അവസാനം പൊന്മുടി എന്ന് തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടു. അതാണെങ്കില്‍ പോകാന്‍ വളരെ എളുപ്പമുള്ള സ്ഥലവുമാണ്‌. തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്നും പൊന്മുടിയിലെയ്ക്കുള്ള കെ എസ് ആര്‍ ടി സി ബസ്‌ ഞങ്ങള്‍ താമസിക്കുന്ന നാട്ടിലൂടെയാണ് പോകുന്നതും. ഇതെല്ലാം സംഭവിക്കുന്നത് രാത്രി ഏകദേശം രണ്ടുമണി മൂന്നുമണി സമയത്താണ്. എല്ലാ ദിവസവും ആ സമയത്താണ് കിടന്നുറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. രാവിലെ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റിട്ട് ആര്‍ക്കും പ്രത്യേകിച്ചു മല മറിക്കുന്ന പണിയൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഏതായാലും പോകേണ്ട സ്ഥലം തീരുമാനിച്ച സ്ഥിതിക്ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന് പോകാന്‍ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ പൊന്മുടിക്ക് യാത്രയായി. ഞങ്ങള്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഞങ്ങള്‍ എട്ടുപേര്‍ 

          അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ യാത്ര ആരംഭിച്ചു.  അവിടെയെത്താന്‍ ഏകദേശം മൂന്നു മണിക്കൂറോളമെടുത്തു. അങ്ങോട്ടുള്ള റോഡ്‌ വനത്തിനുള്ളിലൂടെയാണ് കടന്നു പോകുന്നത്. വളരെ സുന്ദരമായ കാഴ്ചയാണ് റോഡിനിരുവശവും. അതെല്ലാം കണ്ട ആസ്വദിച്ച് ഞങ്ങള്‍ പൊന്മുടിയിലെത്തി. വളരെ സുന്ദരമായ സ്ഥലം. ഞങ്ങളെപ്പോലെ തന്നെ ധാരാളം പേര്‍ പൊന്മുടി കാണാന്‍ എത്തിയിരുന്നു. അവിടെയെല്ലാം കുറെ സമയം ഞങ്ങള്‍ ചുറ്റി നടന്നു. അതിനിടയില്‍ അവിടെയുള്ള കെ റ്റി ഡി സി യുടെ കോഫി ഹൌസില്‍ നിന്ന് ഒരു ലഘു ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു. അവിടെയുള്ള ഒരു പാറയുടെ മുകളില്‍ കയറി നിന്നാല്‍ ചുറ്റുവട്ടം എല്ലാം വളരെ നന്നായി കാണുവാന്‍ സാധിക്കും. ആ പാറയുടെ മുകളില്‍ കുറേനേരം ഞങ്ങള്‍ ഇരുന്നു. എപ്പോഴും നല്ല കാറ്റുള്ള സ്ഥലം ആയതുകൊണ്ട് ക്ഷീണം അറിഞ്ഞതേയില്ല.

എന്റെ കയ്യില്‍ അന്നെടുത്ത ഫോട്ടോസ് ഒന്നും ഇല്ല ഇതൊക്കെ ഗൂഗിളില്‍ നിന്ന് തപ്പിയെടുത്തതാണ്
 

          അവിടെ മലയുടെ ഒരറ്റത്ത് ചെന്നു നിന്ന് നോക്കിയാല്‍ അങ്ങ് താഴെയുള്ള സ്ഥലങ്ങളൊക്കെ കാണാന്‍ സാധിക്കും വളരെ സുന്ദരമാണാ കാഴ്ചകളൊക്കെ. കുറെ നേരം അവിടെയൊക്കെ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു നടന്നതിനു ശേഷം തിരിച്ചു പോരാന്‍ ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു. അപ്പോള്‍ നെടുമങ്ങാടിന് ഒരു ബസ്‌ ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞു. ഞങ്ങള്‍ വളരെ വേഗം ബസ്‌ നിര്‍ത്തുന്ന സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് പോയി. ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ ബസ്‌ പുറപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. ഓടിച്ചെന്ന് ആ വണ്ടിയില്‍ കയറി. ഞാന്‍ ഏറ്റവും മുന്‍പിലുള്ള സീറ്റിലാണ് ഇരുന്നത്. ആദ്യമൊക്കെ വളരെ രസമായിരുന്നെങ്കിലും ബസ്‌ ഹെയര്‍പിന്‍ വളവുകള്‍ തിരിയുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അത് വലിയ അബദ്ധം ആയിപ്പോയി എന്നെനിക്കു തോന്നി. ബസിന്റെ മുന്‍ ഗ്ളാസില്‍ കൂടി നോക്കിയാല്‍ അത്യഗാധമായ കൊക്കയാണ് മുന്‍പില്‍ കാണുന്നത് പിന്നെങ്ങനെ പേടിക്കാതിരിക്കും. ഏതായാലും കണ്ണടച്ചിരുന്നു ഞാന്‍ ഒരുവിധം ധൈര്യം വീണ്ടെടുത്തു. നെടുമാങ്ങാടെത്തി ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു ഞങ്ങള്‍ താമസ സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. ഏകദേശം ഒന്‍പതു മണിയായപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ തിരികെ റൂമിലെത്തി.

          തിരിച്ചെത്തിയതും അടുത്ത യാത്ര എന്ന് എങ്ങോട്ട് എന്ന ചര്‍ച്ച ആരംഭിച്ചു. ചര്‍ച്ച ചെയ്തു ചര്‍ച്ച ചെയ്ത് അവസാനം കന്യാകുമാരി എന്ന തീരുമാനത്തിലെത്തി. എന്ന് പോകണമെന്ന കാര്യം പിന്നീട് തീരുമാനിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അതിപ്പോള്‍ തന്നെയായാല്‍ എന്താ കുഴപ്പം എന്നൊരാള്‍ ചോദിച്ചു. അപ്പോള്‍ തന്നെ അത് കയ്യടിച്ചു പാസാക്കി. ഉടന്‍ തന്നെ എല്ലാവരും കന്യാകുമാരി യാത്രയ്ക്ക് റെഡിയാകാന്‍ തുടങ്ങി. അവിടെനിന്നു തിരുവനന്തപുരത്തെയ്ക്കുള്ള അവസാന ബസ്‌ 12 . 15 നാണ്. അതില്‍ പോകാനായി എല്ലാവരും വേഗം റെഡിയായി. പന്ത്രണ്ടു മണി ആയപ്പോഴേയ്ക്കും എല്ലാവരും ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ ഹാജര്‍ വച്ചു. 

ആ കന്യാകുമാരി യാത്രയെപ്പറ്റി അടുത്ത ഒരു പോസ്റ്റില്‍ ...............

എന്‍റെ കുമരകം യാത്ര

ഇത് എന്‍റെ മറ്റൊരു ബ്ലോഗില്‍ നേരത്തെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതാണ്. ഇപ്പോള്‍ ഇവിടേയ്ക്ക് മാറ്റി പോസ്റ്റുന്നു 


            ട്രിപ്പ്‌ എന്നുകേട്ടാല്‍ ഏതു നരകത്തിലോട്ടും പോകാന്‍ തയാറായി ഇരിക്കുന്ന എന്നോടും ഓഫീസിലെ ട്രിപിന്‍റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സത്യത്തില്‍ സന്തോഷമല്ല ഒരുതരം ആക്രാന്തമാണ് തോന്നിയത്. എങ്ങനെയെങ്കിലും പോകുന്ന ദിവസം ഒന്നെത്തിയാല്‍ മതി എന്നായി പിന്നെ.

            ഏതായാലും കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസം വന്നെത്തി. സാധാരണ ദിവസത്തെക്കാള്‍ രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ മുന്‍പേ തന്നെ ഉറക്കത്തില്‍നിന്നും എണീറ്റു(അല്ല അതു പിന്നെ അങ്ങനെയാണല്ലോ). പിന്നെ കെട്ടും ഭാണ്ഡവും എല്ലാം  എടുത്തു  നേരെ ഓഫീസിലേക്ക്. എട്ടര കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കുമരകത്തേക്കുള്ള യാത്ര ആരംഭിച്ചു. പലതരത്തിലുള്ള കലാപരിപാടികള്‍ വണ്ടിയില്‍ വച്ചുതന്നെ ആരംഭിച്ചു. നല്ല അടിപൊളി യാത്ര.

             എകദേശം പത്തുമണി ആയപ്പോഴേക്കും കുമരകത്ത്‌ എത്തി, എത്തിയ ഉടനെ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ കുറച്ചുപേര്‍ ചില പ്രധാന കലാപരിപാടികള്‍ ഒക്കെ നടത്തി. പിന്നീടു ബോട്ടിങ്ങിനായി പോയി.വളരെ രസകരം ആയിരുന്നു. വേമ്പനാട്ടു കായലിനു സൗന്ദര്യം ഇല്ല, ഉIÞയിരുന്ന സൗന്ദര്യം ഒക്കെ പോയി എന്നൊക്കെ ചില ആളുകള്‍ പറഞ്ഞതായി ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടൂണ്ട്‌. ആ പറഞ്ഞവന്‍മാരെ എന്‍റെ കയ്യിലെങ്ങാന്‍ കിട്ടിയാല്‍.....

            ഏതായാലും ബോട്ടില്‍ കയറി ഇരുന്നതേ ഓരോ പേനയും പേപ്പറും കിട്ടി . എന്തോ തംബോല കളിയോ മറ്റോ ആണുപോലും. അവര്‍ പറയുന്ന നമ്പര്‍ വെട്ടിക്കളയണം എന്നും പറഞ്ഞു. നമുക്ക് വലിയ പിടിയില്ലാത്ത ഫീല്‍ഡ് ആയതുകൊണ്ട് അവര്‍ പറയുന്നത് അനുസരിച്ചേക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചു. എന്തോ സമ്മാനം ഒക്കെ ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും എനിക്കൊന്നും കിട്ടിയില്ല. പക്ഷെ അതിനേക്കാള്‍ വലിയ സമ്മാനം ബോട്ടിന്റെ പുറകില്‍ വിതരണം ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് അത്ര നിരാശ ഒന്നും തോന്നിയില്ല. ഞാന്‍ അല്ലെങ്കിലും പണ്ടേ തന്നെ കിട്ടുന്നതുകൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെടുന്ന സ്വഭാവക്കാരന്‍ ആണല്ലോ.

      കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അന്താക്ഷരി കളി ആരംഭിച്ചു. അതില്‍ വളരെ ആക്ടീവ് ആയി പങ്കെടുത്തു കൊIßരുന്നപ്പോഴാണ്‌ ഇനി മലയാളം പാട്ട് പാടാന്‍ പറ്റില്ല എന്നുപറഞ്ഞ്‌ ഇതിന്‍റെ പ്രധാനപ്പെട്ട സംഘാടകര്‍ തോല്‍പ്പിച്ചത്. തോല്‍വികള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ ചന്തുവിന്‍റെ ജീവിതം പിന്നെയും ബാക്കി. എങ്കിലും ഞാന്‍ അതില്‍ പങ്കെടുത്തു.

           കുറേ സമയത്തെ കറക്കത്തിനു ശേഷം ഞങ്ങളെ റിസോര്‍ട്ടില്‍ തന്നെ കൊണ്ടുവന്ന് ഇറക്കിവിട്ടതിനു ശേഷം ബോട്ട് പോയി. ഉടനെ തന്നെ എന്‍റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട പരിപാടി ആരംഭിച്ചു, മറ്റൊന്നുമല്ല ഭക്ഷണം തന്നെ. പേര് അറിയാവുന്നതും അറിയാന്‍ പാടില്ലാത്തതുമായ എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.ഏതായാലും കുറേ കഴിച്ചു. ഇനിയും കഴിച്ചാല്‍ വേഗത്തില്‍ തിരിച്ചുവരും അഥവാ ശ്വാസം മുട്ടി മരിക്കും എന്ന അവസ്ഥ എത്തിയപ്പോള്‍ മനസില്ലാ മനസോടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്‌ നിര്‍ത്തി. ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും മത്സര പരിപാടികള്‍ ആരംഭിച്ചു. വീര്‍പ്പിച്ച ബലൂണ്‍ ഒരു വശത്തുനിന്ന് മറ്റൊരു വശത്തു കൊണ്ടുപോയി വയ്ക്കുക, പന്ത് എറിഞ്ഞുപിടിക്കുക തുടങ്ങി പലവിധ പരിപാടികള്‍. ഞാന്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാത്തത് പന്ത് എറിഞ്ഞുപിടിക്കുന്നതാണ് കാരണം ഒരു പന്ത് പിടിച്ചപ്പോഴേക്കും വേറെ ആറേഴെണ്ണം കൂടി  എന്‍റെ നേര്‍ക്കു വന്നു. ഏറു കൊണ്ടിടം വച്ച്‌ അങ്ങ് തടഞ്ഞു അത്രതന്നെ . അതിനു ശേഷം കുപ്പിക്കുമുകളില്‍ തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളി അടുക്കുന്ന ഒരു മത്സരം കൂടി നടത്തി. എവിടെ ശരിയാകാന്‍, ഞാന്‍ കാരണം എന്‍റെ കൂടെയുള്ളവരും  തോറ്റു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ. അല്ലെങ്കിലും ഈ അടുക്കിവക്കുന്ന പരിപാടി നമ്മക്ക്  പണ്ടേ ഇല്ലല്ലോ. പിന്നെ തോല്‍വി വിജയത്തിലേക്കുള്ള ചവിട്ടുപടി ആണെന്ന് ഏതോ മഹാന്‍ പണ്ടെങ്ങാണ്ടു  പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ടല്ലോ. 

       ഞാന്‍ കയറിയ പടികളുടെ എണ്ണമെടുത്താല്‍ ഒരു നൂറു നില കെട്ടിടത്തിന്‍റെ മുകളില്‍ എത്താനുള്ളത്ര ഉണ്ടാകുമത്í. അതൊക്കെ പോട്ടെ നമുക്ക് കുമരകത്തേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചുവരാം. അപ്പോള്‍ തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളി അടുക്കുന്നതും പരാജയപ്പെട്ട് അങ്ങനെ നില്‍ക്കുകയാണ്. എങ്ങിനെ ആ വിഷമം തീര്‍ക്കും എന്നും ആലോചിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോളാണ് അവിടെ ഒരുഭാഗത്ത് എനര്‍ജി ഡ്രിങ്ക് വിതരണം ചെയ്യുന്നത് കണ്ടത്í. നേരത്തെ അല്പം എനര്‍ജി ഡ്രിങ്ക് കഴിച്ചതാണെങ്കിലും ഒരല്‍പം കൂടി എനര്‍ജി ആകാം എന്നു തോന്നിയതിനാല്‍ കുറച്ചുകൂടി കഴിച്ചു.

 ഞാനൊന്നു മയങ്ങിക്കോട്ടെ

          ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിനുശേഷം കുറെ പരിപാടികളില്‍ പങ്കെടുത്തു എങ്കിലും ആ ഭക്ഷണത്തിന്‍റെ ക്ഷീണം അതുവരെ മാറിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. കൂടെ എനര്‍ജി ഡ്രിങ്കും. അല്‍പസമയം വിശ്രമിച്ചേക്കാം എന്നു വിചാരിച്ച്‌ ഞാന്‍ ഒന്നു കിടന്നു. എന്തായാലും പിന്നെ കണ്ണു തുറന്നത്‌ എകദേശം 5 മണി ആകാറായപ്പോള്‍ ആണ് . എന്തുചെയ്യാം. എന്തൊക്കെയായാലും ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയ സമയത്തും അവിടെ ചില മത്സരങ്ങള്‍ ഒക്കെ നടന്നു എന്നു കേട്ടു. അതില്‍ ഞാന്‍ പങ്കെടുക്കാതിരുന്നത്‌ ഭാഗ്യം. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ വിജയത്തിലേക്കുള്ള കുറേ ചവിട്ടുപടികള്‍ കൂടി കയറിയേനെ. ദൈവം കാത്തു (എന്നെയല്ല കേട്ടൊ).

           ഒരു ചായയും പഴംപൊരിയും കഴിച്ച്‌ ഏകദേശം 5.30 ആയപ്പോള്‍ അവിടെ നിന്ന്‌ തിരിച്ചു പോന്നു. എല്ലാവരും ഞങ്ങള്‍ വന്ന വണ്ടിയില്‍ തന്നെ തിരിച്ച്‌ എറണാകുളത്തേക്കു പോന്നപ്പോള്‍, ഏതായാലും ഇവിടെ വരെ വന്നു ഇനി വീട്ടിലുംകൂടി ഒന്നു പോയെക്കാം എന്നു കരുതി വീട്ടിലേക്കും പോന്നു.കോട്ടയത്ത്‌ എത്തിയപ്പോള്‍ ഭയങ്കര ബ്ളോക്ക്‌. ഒരുവിധത്തില്‍ അതില്‍നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ട്‌ ഏറ്റുമാനൂരില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അവിടെ അതിലപ്പുറം ബ്ളോക്ക്‌. ഏകദേശം എട്ടുമണി ആയപ്പോള്‍ പാലായില്‍ എത്തി. എട്ടരക്കാണു ബസ്സ്‌. എന്നാല്‍ പിന്നെ അര മണിക്കൂറ്‍ വെറുതേ കളയണ്ട എവിടെ എങ്കിലും വായ്നോട്ടം നടത്തി ആ സമയം ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗിക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചു.അപ്പോള്‍ ദാ അടുത്ത പ്രശ്നം. രാത്രിയില്‍ എവിടെ വായ്നോക്കും, ടൌണില്‍ കൂടി നടക്കുന്ന പൊലീസിനെയൊ. ?

          എട്ടര ആയപ്പോള്‍ വണ്ടിവന്നു, കയറി. എട്ടേമുക്കാല്‍ ആയപ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ എത്തി.വീട്ടില്‍ എത്തിയതേ എങ്ങനെയുIÞയിരുന്നു ട്രിപ്പ്‌ എന്ന ചോദ്യം വന്നു, അടിപൊളി എന്ന് ഒറ്റവാക്കില്‍ മറുപടിയും പറഞ്ഞു. കൂടുതല്‍ ചോദ്യോത്തര പരിപാടി നടത്തുന്നതിനുമുന്‍പേ ഭയങ്കര ക്ഷീണം എന്നുംപറഞ്ഞ് ഞാന്‍ കിടന്നുറങ്ങി. അങ്ങനെ ആ യാത്രയും അവസാനിച്ചു. മറക്കാന്‍ പറ്റാത്ത കുമരകം യാത്ര.